دره بهشت

این اسم مقدسه به اندازیه کلمه عشق و نماز و ...

دره بهشت

این اسم مقدسه به اندازیه کلمه عشق و نماز و ...

سنگ نوشته

 

سر قبر شخصی نوشته شده بود :

 کودک که بودم می خواستم دنیا را تغییر بدهم

 وقتی بزرگتر شدم متوجه شدم که دنیا خیلی بزرگ است

 من باید کشورم را تغییر بدهم

 بعد ها کشورم را هم بزرگ دیدم

و تصمیم گرفتم شهرم را تغییر دهم .

 در سالخوردگی تصمیم گرفتم خانواده ام را متحول کنم .

اینک من در آستانه مرگ هستم می فهمم که

 اگر روز اول خودم را تغییر داده بودم شاید می توانستم دنیا را هم تغییر دهم.

معرفه النفس انفع المعارف:خودشناسی مفیدترین دانش است.

 

 لطیف ترین کلمه((لبخند)) است...آن را حفظ کن.

 ضروری ترین کلمه((تفاهم)) است...آن را ایجاد کن.

سالم ترین کلمه((سلامتی)) است...به آن اهمیت بده.

اصلی ترین کلمه((اعتماد)) است...به آن اعتماد کن.

دوستانه ترین کلمه((رفاقت)) است...از آن سو استفاده نکن.

زیباترین کلمه((راستی)) است

 

 

محبوبم

 

درین تنهایی که خواب از چشمان ربوده است


به تو می اندیشم


می دانی اگر دوست داشتن تو کار اشتباهی است


پس قلبم به من اجازه نمیدهد کار درستی انجام دهم


چرا که در تو غرق شده ام


و هرگز بدون تو در کنارم نجات نخواهم یافت


من همه وجودم را نثار می کنم


تا تنها یک شب دیگر در کنار تو باشم


تمام زندگی ام را به خطر می اندازم


تا تورا یکبار دیگر در کنارم حس کنم


چرا که قادر نیستم


تنها با خاطره سرودمان زندگی کنم


من همه وجودم را در راه عشق تو فدا می کنم


محبوبم


می توانی مرا حس کنی و تصور کنی که من


به چشمانت خیره شده ام؟


تورا به روشنی می بینم


زنده و جاوید در ذهنم جا گرفته ای


با اینحال همچون ستاره بخت من


از من دور هستی


من همه وجودم را نثار  می کنم...


تمام زندگی ام را به خطر می اندازم...

تقدیم به او که نبود

 

تقدیم به او که نبود ولی حس بودنش بر من شوق زیستن داد
دلم برای کسی تنگ است که آفتاب صداقت را به میهمانی گلهای باغ می آورد
و گیسوان بلندش را به باد می داد
و دست های سپیدش را به آب می بخشید
و شعر های خوشی چون پرنده ها می خواند

تا خانه دوست

 

دوباره قصه رفتن است،
مگر نمی دانی هدهد چه گفت؟
"رفتن زیباتر است، ماندن شکوهی ندارد".
اگر بمانم
، این بال های بسته، کی طعم پرواز خواهند چشید؟

 

باید رفت
آتش گرفته، شعله ور
، پرپر!
سیمرغ، مرغان پرپر دوست دارد
می روم.

 

هرجا که رسیدم،
پری به یادگار خواهم گذاشت
.

 

بدرود رفیقان
قرارمان در حوالی قاف
؛
پشت آشیانه سیمرغ
آنجا که جز بال و پر سوخته، نشانی ندارد.
حلال کنید.