دره بهشت
این اسم مقدسه به اندازیه کلمه عشق و نماز و ...دره بهشت
این اسم مقدسه به اندازیه کلمه عشق و نماز و ...کوچه خیالی
کوچه ی شهر دلم از صدای پای تو خالی
نقش صد خاطره از روزای دور
عمر این کوچه ی خیالی
به شب کوچه ی دل دیگه مهتاب نمیاد
توی حجله ی چشم عروس خواب نمیاد
کوچه ی شهر دلم بی تو کوچه ی غم
همه روزاش ابری روز آفتابیش کم
شوخی
بچه ها شوخی شوخی به گنجشک ها سنگ می زنند..و گنجشک ها جدی جدی می میرنند...
آدم ها شوخی شوخی زخم زبان می زنند و دل ها جدی جدی می شکنند...
تو شوخی شوخی لبخند می زنیو من جدی جدی عاشقت می شم...
اما همه ی این شوخی شوخی ها یک بازی است و این بی وفایی ها جدی جدی حقیقی اند...
تو شوخی شوخی خداحافظی می کنی و قلب من جدی جدی می میرد...
شوخی شوخی منه تنها را می زاری و آسمان جدی جدی ابری می شود
و می بارد ....
فروغ
کسی به فکر گلها نیست
کسی به فکر ماهی ها نیست
کسی نمی خواهد
باور کند که باغچه دارد می میرد
که قلب باغچه در زیر آفتاب ورم کرده است
که ذهن باغچه دارد آرام آرام
از خاطرات سبز تهی می شود
و حس باغچه انگار
چیزی مجردست که در انزوای باغچه پوسیده است.
از فروغ فرخزاد
من ازاو نام
من ازاو نام که عشقمه تو راهه عشق فدا بشم
دستی بکش روی سرم که عاشق نوازشم
من از اونام که با کسی اگه که هم نفس بشم
فرقی برام نمی کنه فرقی برام نمی کنه زندونی قفس بشم
دل که بهت سپردم برات قسم که خوردم دیدی که راست می گفتم
وقتی که رفتی مردم وقتی که رفتی مردم وقتی که رفتی مردم
من ازاو نام که عشقمه تو راهه عشق فدا بشم
دستی بکش روی سرم که عاشق نوازشم
من از اونام که با کسی اگه که هم نفس بشم
فرقی برام نمی کنه فرقی برام نمی کنه زندونی قفس بشم
دل که بهت سپردم برات قسم که خوردم دیدی که راست می گفتم
وقتی که رفتی مردم وقتی که رفتی مردم وقتی که رفتی مردم
با یه قسم ، پوچ می کنم مال و منال دنیا را
این روزا دست دارم بی تو نمی خوام فردا را
یه روز نیای که دیر بشه عشق تو که پیرپیر بشه
یا بمیره تو شهر عشق یا اون برات اسیر بشه
دل که بهت سپردم برات قسم خوردم دیدی که راست می گفتم
وقتی که رفتی مردم وقتی که رفتی مردم وقتی که رفتی مردم
دل که بهت سپردم برات قسم خوردم دیدی که راست می گفتم
وقتی که رفتی مردم وقتی که رفتی مردم وقتی که رفتی مردم
یه روز نیای که دیر بشه عشق تو که پیرپیر بشه
یا بمیره تو شهر عشق یا اون برات اسیر بشه
دل که بهت سپردم برات قسم خوردم دیدی که راست می گفتم
وقتی که رفتی مردم وقتی که رفتی مردم وقتی که رفتی مردم
دل ما را می شکند
هر کس به طریقی دل ما را می شکند
دوست جدا بیگانه جدا می شکند
اگر بیگانه می شکند حرفی نیست
من در عجبم دوست چرا می کند
تورا چون نقش باران دوست دارم
چو عطر پاک گلها دوستت دارم
تنم چون ماهی افتاده بر خاک
تو را مانند دریا دوست دارم
بخند ای غنچه ی گلزار هستی
که من خندیدنت را دوست دارم
به باغ خاطرم ای لاله ی سرخ
تو را تنهای تنها دوست دارم