دوستت دارم

سکوتم را به باران هدیه کردم

تمام زندگی را گریه کردم

نبودی در فراق شانهایت

به هر خاکی رسیدم تکیه کردم

عاشقانه عارفانه بی بهانه

خالصانه با صداقت بی نهایت

تا قیامت

دوستت دارم

تلخ

چه تلخ است هنگامی که پرنده ی یادت بر کنج لحظاتم آشیانه میکند

 و آن چنان منقار بر بغض  ترم میکوبد که آنرا میشکند.

 

طبیعت من

روزی مردی , عقربی را دید که درون آب دست و پا می زند .

او تصمیم گرفت عقرب را نجات دهد , اما عقرب انگشت او را نیش زد.

 مرد باز هم سعی کرد تا عقرب را از آب بیرون بیاورد ,

 اما عقرب بار دیگر او را نیش زد .

 رهگذری او را دید و پرسید:

"برای چه عقربی را که نیش می زند , نجات می دهی" .

 مرد پاسخ داد:"این طبیعت عقرب است که نیش بزند

 ولی طبیعت من این است که عشق بورزم

زندگی

زندگی شاید آن لحظه ای باشد:

              که غنچه ی گله سرخی بر لبان او شکوفا می شود...

و مرگ

مرگ شاید آن لحظه ای باشد 

        که شبنمی از دیدگانِ او تا اعماق وجودم را طهارت می بخشد...

*آری زندگی و مرگ به همین سادگی رقم می خورد*

*پس عاشقانه او را دوست دارم*

*به او بگوییددوستش دارم*

 

یک نقر اسم مرافهمیده  

مثل نوری بر دلم تابیده

لا به لای دفتر احساس من

عاشقانه اسم خود را دیده

آتش های دل

می زند آبی بر آتش های دل                                     قطره قطره اشک لرزان خسته ام شهپره پروازه من آخر شکست                                    از نشستن ای رفیقان خسته ام       ساقرم خالی زمی من تشنه کن                                    جرعه ای ای می پرستان خسته ام می چکد این اشک دردالود من از شب و این درد پنهان خسته ام من که آزادی شعارم بوده است این چنین در بند و زندان خسته ام ظالمان روی زمین تشنه به خون زین ستم بر خاک خوبان خسته ام گر چه دورم عشق من ای خاک من از غم خلق پریشان خسته ام گر چه دورم عشق من ای خاک من از غم خلق پریشان خسته ام