شیدایی

رندم و شهره به شــــوریدگى و شیــدائى        شیـوه ام چشــــم چرانى و قدح پیمائى

عاشقـــــم خواهد و رسواى جهانى چکـــــنم    عاشـــقانـنـد به هم عاشقى و رسوائى

خـــــــط دلبند تو بـادا کـــه در اطراف رخت     کار هر بوالهوسى نیست قلم فرسائى

نیست بزمى که به بالاى تو آراسته نیـــست    اى برازنــــــــده به بالاى تو بزم آرائى

شمع ما خود به شبستان وفا سوخت که داد    یاد پـــــــــروانه پر سوخته بى پروائى

لعل شاهد نشیــــــندیم بدین شـــــیریــــــنى     زلف معشـــــــــوقه ندیدیم بدین زیبائى

کاش یک روز ســــر زلف تو در دست افتد      تا ستانـــــــم من از او داد شب تنهائى

پیر می خانه که روى تـــــــــو نماید در جام    ازجبین تابـــــــدش انوار مبارک رائى

شهریار از هوس  قند  لبت  چون طوطی      شهره شد در همه آفاق به شکر خایی