** مکن حجاب وجودت لباس دیبا را **
** که نیست حاجت دیبا وجود زیبا را **
** تو را برهنه در آ غوش باید آوردن **
** گرفتی از همه عضوت مراد اعضا را **
** ز پای تا بسرت می مکم چو نیشکر **
** به دستم ار سپارند آن سر و پا را **
** هنور اهل صفا پرده در میا ن دارند **
** بیار ساقی مجلس می مصفا ر ا **
** زگریه ی سحری گرد دیده پاک بشوی **
** که در قدح نگری خنده های صهبا را **
** شبانه جام جهان بین ز دست ساقی گیر **
** که آشکارا ببینی نهان فردا را **
** چه شعله بود که سر زد زخیمه ی لیلی **
** که سوخت خرمن مجنون دشت پیما را **
** کمال حسن وی از چشم من تماشا کن **
** ببین ز دیده ی وامق جمال عذرا **
** دلش هنوز نیامد به پرسش دل من **
** مگر به دلها نشیند راه دلها ر ا **
** سحر فرشته ی فرخ سرشته ای دیدم **
** که می نوشت به زر این سه بیت غرا را **
** ستوده پرده نیشینی که فر معجز او **
** شکسته اختر پرویز و تاج دارا را **
** خجسته کوکب بختش به آسمان می گفت **
** که من خریده ام خورشید عالم آرا را **
** فروغی آن مه تابنده سوی خویشتنم **
** چنان کشید که رخشنده مهر حربا را **
نظرتون چیه؟؟
سلام
دره بهشت آنقدر سیاه؟
سلام ، وبلاگ زیبائی داری ، خسته نباشی
تو سنگ قبر هستی من هم تابوت ساز !!!
یه سری به من بزن