مرگ شقایق،مرگ امید،مرگ زندگی

رفتی و مرا در غریبانه ترین لحظاتم رها کردی

همه میگویند غروب دلگیر است...

اما با گذشتن تو از غروب،غروب برای من مرگ است

مرگ شقایق،مرگ امید،مرگ زندگی

با رفتنت رنگ آبی آسمان چه بی رنگ شده

آسمان هم رفتن تورا بهانه کرده و یکسر میبارد!

با من همدرد میشود...!

رفتی،شاید حکمت رفتنت هدیه ی یک عشق بود

عشقی که دوباره روزهای آبی را نوید میدهد

رفتی و نیستی !و حالا من چه غریبانه،آشناترین

واژه ی عمرم را بر زبان رامم،میرانم: 

نمی تونم