برای روز میلاد تن من ، نمیخوام پیرهن شادی بپوشی
به رسم عادت دیرینه حتی ، برایم جام سر مستی بنوشی
برای روز میلادم اگر تو ، به فکر هدیه ای ارزنده هستی
منو با خود ببر تا اوج خواستن ، بگو با من که با من زنده هستی
که من بی تو نه آغازم نه پایان
تویی آغاز روز بودن من
نذار پایان این احساس شیرین
بشه بی تو غم فرسودن من
نمیخوام از گلهای سرخ و آبی ، برایم تاج خوشبختی بیاری
به ارزشهای ایثار محبت ، به پایم اشک خوشحالی بباری
بذار از داغی دستهای تنها ، بگیره حرم گرما بستر من
بذار با تو بسوزه جسم خسته ام ، ببینی آتش و خاکستر من
تو ای تنها نیاز زنده موندن ، بکش دست نوازش بر سر من
به تن کن پیرهنی رنگ محبت ، اگه خواستی بیای به دیدن من