مرغ سحر

شد نغمه خوان مرغ سحر            چشمان من مانده به در

قلبم گواهی میدهد                       که او نمی آید دگر

ای دل کجا رفته چرا رفته                   ز من راز خود نهفته

شب تا سحر یکدم ز دست غم             دگر چشم من نخفته

تا نوای مرغ سحر بر خیزد

                               جام صبرم ریزد

                                       طاقت از جان من گریزد

به آن امید که از در آید

                            به خنده لب گشاید

                                       روی مه بنماید