دو سال پیش یه کم زودتر از این موقعها، تو شهرهای آذربایجان و ترک نشین حوادثی رخ داد و باعث شد که بر سر یه سوء برداشت از یه کمیک استریپ چاپ شده در روزنامه ایران درگیریهای زیادی به وجود بیاد. بعد از دو سال که به اون جریان فکر میکردم و فهمیدن اینکه در خیلی از جریانات از سال 78 و از حادثه کوی دانشگاه که یه نهاد خاص نظامی در آنها دخالت داشت و با دیدن بعضی از اسناد و فیلمهای دو سال پیش بیشتر به حال این وضع نگران میشم.
اما دلیل اینکه امروز این حرفها رو میگن این عکسی هست که در بالا می بینید. همون طوری که مشاهده می کنید آقای احمدی نژاد رئیس جمهور کشورمون در یه اقدام سوال برانگیز با دستانشان نماد پان ترکیسم را به مردم نشون میدن. اون موقع بنا به دلایلی از جمله خدمت سربازی نمی تونستم چیزی بنویسم. اما اینک به راحتی میتونم در موردش صحبت کنم.
من خودم مخالف پان ترکیسم هستم اما میخوام بدونم جناب آقای احمدی نژاد نمیدونستن با این کاراشون دارن یه عده رو تشویق میکنند که به اقدامهای آنارشیستی رو بیارن و همچون حوادث خرداد 85 بسیج و بقیه وارد کارزار بشن و شروع به قلع و قمع جوونهای این ملت کنند.
من نمیدونم این همه مشاور دور و بر ایشون هست، یکی نیست که بگه این حرکت درست نیست.
شاید برای خیلیا سوال برانگیز باشه که این نماد چه چیزی هست بنا به عقایدی که پان ترکیستها دارن «گرگ» را نماد آذربایجان میدونند و با این حرکت دست به نوعی تداعی گر سر گرگ میباشد و خواهان تشکیل کشور مستقلی که شامل جمهوری آذربایجان و جمهوری خودمختار نخجوان و استانهای آذربایجان شرقی و غربی و اردبیل و زنجان و همدان و مرکزی می باشند. متاسفانه عقاید به شدت افراطی این گروه باعث شده که خیلی از اهالی آذربایجان اهمیتی به صحبتهایشان نداشته باشند و حتی شبکه ماهوارهای که این تفکر رو تبلیغ میکنه به نوعی توسط اهالی ترک زبان بایکوت میشه.
رندم و شهره به شــــوریدگى و شیــدائى شیـوه ام چشــــم چرانى و قدح پیمائى
عاشقـــــم خواهد و رسواى جهانى چکـــــنم عاشـــقانـنـد به هم عاشقى و رسوائى
خـــــــط دلبند تو بـادا کـــه در اطراف رخت کار هر بوالهوسى نیست قلم فرسائى
نیست بزمى که به بالاى تو آراسته نیـــست اى برازنــــــــده به بالاى تو بزم آرائى
شمع ما خود به شبستان وفا سوخت که داد یاد پـــــــــروانه پر سوخته بى پروائى
لعل شاهد نشیــــــندیم بدین شـــــیریــــــنى زلف معشـــــــــوقه ندیدیم بدین زیبائى
کاش یک روز ســــر زلف تو در دست افتد تا ستانـــــــم من از او داد شب تنهائى
پیر می خانه که روى تـــــــــو نماید در جام ازجبین تابـــــــدش انوار مبارک رائى
شهریار از هوس قند لبت چون طوطی شهره شد در همه آفاق به شکر خایی
هیچ وقت به این نکته اندیشیده اید که کشورهای پرجمعیت جهان
مثل چین و هند و ژاپن و مالزی و ایالات متحده هیچ وقت به خاطر جمعیت دچار مشکل نشده اند
و دو کشور اول دنیا در جمعیت الان برای خودشان ابرقدرتی هستند
چین الآن خزانه اول دنیا را دارد «یعنی پولش از ایالات متحده بیشتر است»
و بازار همه چیز را به انحصار خود در آورده و هند یک ابر قدرت اتمی و انفورماتیک است
ولی در عوض کشورهای آفریقایی مثل چاد کنگو اتیوپی و اوگاندا و کشورهایی مثل عراق و افغانستان و همه
کشورهای چند میلیونی دیگر در فلاکت عجیبی به سر می برند تقریبا نصف جمعیت این کشورها برای تأمین 2 وعده غذایی در روز باید تا مرز مرگ کار کنند
هیچ وقت به این نکته اندیشیده اید که چرا فقط باید مسلمانان و تا حدی مسیحیان مشمول طرح تحدید موالید هستند و آن وقت در اراضی اشغالی فلسطین فرزند آوری جایزه دارد ؟!
هیچ وقت فکر کردید که چرا وقتی رئیس جمهوری میگوید 2 بچه کافی نیست و کشور ما ظرفیت داشتن 120ملیون جمعیت را در حالت فعلی دارد ،با شانتاژ عجیب و غریب آنچنانی مواجه میشود
آیا می دانید که شهید بزرگوار مطهری عزیز طرفدار ازدیاد موالید بودند؟
آیا می دانید که امام حسن عسکری از فرزند به عضد یاد کرده و فرموده هر کس فرزند ندارد بازویی ندارد
یک مقایسه سر انگشتی بین جمعیت و وضعیت این کشورها
نام کشور |
جمعیت |
وضعیت اقتصادی |
وضعیت تکنولوژی |
وضع سیاسی اجتماعی |
چین |
بالای 1 میلیارد |
حکومت بر جهان |
عالی |
ثبات سیاسی |
هند |
حدود 1 میلیارد |
تقریبا خوب |
خوب |
ثبات سیاسی |
ایالات متحده |
نزدیک400ملیون |
خیلی خوب |
بهترین |
حکومت بر جهان |
عربستان |
حدود 20ملیون |
موقتا خوب |
نزدیک به صفر |
ثبات نسبی |
عراق |
حدود20ملیون |
تقریبا گرسنه |
صفر |
تشنج همیشگی |
چاد |
حدود 10ملیون (؟) |
بسیار گرسنه |
صفر |
تشنج همیشگی |
اتیوپی |
حدود 10ملیون(؟) |
بسیار گرسنه |
صفر |
تشنج همیشگی |
کشورهای اروپایی |
متوسط 60ملیون |
خوب |
خوب |
ثبات نسبی سیاسی |
وقتی درگذشتم مرا خوشبخت بپندارید و کام من این است که این احساس در کردار و رفتار شما نمایانگر باشد، زیرا من به هنگام کودکی، جوانی و پیری بختیار بودهام. همیشه نیروی من افزون گشته است، آن چنان که هم امروز نیز احساس نمیکنم که از هنگام جوانی ناتوانترم
.