گوگوش

 

شب من پنجره ای بی فردا 

روز من قصه تنهایی ها 

مانده بر خاک و اسیر ساحل 

ماهی ام ماهی دور از دریا 

هیچ کس با دل اواره من  

لحظه ای همدم و همراه نبود 

هیچ شهری به من سرگردان 

در دروازه خود را نگشود 

کولی ام خسته و سرگردانم 

ابر دلتنگ پر از بارانم 

پای من خسته از رفتن بود 

قصه ام قصه دل کندن بود 

دل به هرکس که سپردم دیدم 

راهش افسوس جدا از من بود