فردایی ندارم

دیگر برای واژه ها جایی ندارم

حرف دلم گنگ است و معنایی ندارم

فصل سکوتم را ببین بانوی اشعار

فریادهایم بی صدا ، نایی ندارم

دنیا به پایان می رسد ، راهی نمانده

راهی اگر باقی ست من پایی ندارم

بانو ! نمی خواهم بجنگم تا قیامت

آیینی از نوع چلیپایی ندارم

آواز می خوانم ولی اینها دروغ است

آوایی از جنس نکیسایی ندارم

شاید فضای شعر من دور از تو باشد

من از نوشتن بی تو پروایی ندارم

حتی اگر روزی جدا از من بمانی

تا غصه اینجا هست تنهایی ندارم

این غصه ها و تیرگی ها سهم من بود

تا این سیاهی هست فردایی ندارم